In de rasstandaard van de Cardigan lezen we de volgende omschrijving van het gedrag/temperament:
Behaviour/temperament: Alert, active and intelligent. Steady, not shy nor aggressive.
In de rasstandaard van de Pembroke lezen we:
Behaviour/temperament: Bold in outlook, workmanlike.
Outgoing and friendly never nervous or aggressive.
Interessant dat de standaard van de Pembroke aangeeft dat het ras outgoing is en vriendelijk. De Cardigan standaard benoemd dit niet. Het lijkt soms ook zo alsof de Cardigan het niet zo nodig vindt om door iedereen aardig gevonden te worden. Hij ligt meestal aan de voeten van zijn baas en vindt het dan wel best. Anders dan de Pembroke doet hij vaak minder zijn best om door vreemden aardig te worden gevonden. Uiteraard zijn er genoeg Cardigan’s die dat wel doen maar dit verschil kan wel worden waargenomen wanneer men beide rassen heeft.
Bij beide rassen wordt aangegeven dat ze niet verlegen of nerveus mogen zijn en ook niet agressief. Helaas, we kunnen niet stellen dat er geen agressieve corgi’s zijn, die zijn er wel degelijk. Hoe het gedrag van een pup later uitpakt is voor een deel voorspelbaar maar de socialisatie, opvoeding en eventuele trauma’s spelen hierin een grote rol. Een goed gesocialiseerde hond kan later in het leven veel meer belast worden, kan veel meer prikkels aan.
Een slecht opgevoede hond of een hond die geen duidelijke grenzen krijgt aangeleerd kan zich heel vervelend gaan gedragen. Bij een goede hondenschool kan men terecht voor de juiste begeleiding, is er sprake van agressief gedrag dan kan men beter een erkende gedragstherapeut inschakelen om dit gedrag de kop in te drukken.
De Cardigan is alert, actief en intelligent, kortom een echte herdershond die vaak zeer op zijn baas is gericht en ook graag wat voor en met zijn baas wil doen. De Cardigan houdt van een fijne wandeling maar kan nog wel eens worden afgeleid door wild, de voorouders van de Cardigan hadden jachtpassie. Bij de Pembroke zien we dat wat minder.
Blaffen kunnen ze allebei. Het is niet zo dat een corgi de hele dag blaft maar wanneer er aanleiding toe is, slaan ze aan. Dit wordt ook wel waaksheid genoemd en sluit ook aan bij de alertheid die in de standaard van de Cardigan wordt beschreven.
Van oudsher wordt de Cardigan vaak aangeduid als de clown van de twee rassen. Hij kan gekke dingen verzinnen die menigeen aan het lachen maakt. Ook het rasspecifieke spelgedrag is vermakelijk om te zien. Een Cardigan rolt vaak om, maakt haakse wendingen en is nogal handtastelijk ingesteld. Dat wil zeggen dat hij het geweldig vindt om met andere Cardigan’s samen te spelen en dan in elkaars nek of staart te hangen. Iets waar niet ieder ander ras van gediend is, ook de Pembroke niet. De Pembroke wordt meestal aangeduid als de serieuzere van de twee.
De Pembroke is vaak wat sneller geïrriteerd wanneer iemand in de buurt van zijn eten, kluif of speeltje komt en kan dan nog wel eens van leer trekken. De Cardigan is hier vaak wat gemakkelijker in.
Hoewel er genoeg verschillen zijn te benoemen tussen de Cardigan en de Pembroke, zijn er uiteindelijk misschien wel meer overeenkomsten! Laat u zich bij de keuze van een pup goed voorlichten over zijn gedrag. Het is van het grootste belang dat de pup qua karakter goed bij u of uw situatie past. De samenstelling van het gezin waar hij terecht komt, speelt uiteraard een rol, ook is het van belang dat u goed aangeeft wat u voor ogen heeft met de pup, wilt u sporten, zoekt u een rustige hond of juist niet, heeft u andere honden of niet en ga zo maar door.
Beide Corgi’s werden oorspronkelijk gebruikt om kuddes met koeien te drijven, het zijn echte heelers, wat wil zeggen dat zij d.m.v. het bijten in de hakken van een koe of het springen naar de kop van de koe (headen) de kudde opdrijven. Al worden veel Corgi’s niet meer voor dit doel gebruikt of gehouden, veel honden beschikken nog wel over deze rastypische eigenschappen. Dit is nog duidelijk te merken wanneer de Corgi ineens naar de benen begint te happen. In het begin kan dit nog wel als ‘grappig’ beschouwd worden, maar het kan ook escaleren. Belangrijk is dat u de hond de baas blijft want door zijn intelligentie heeft de Corgi het vermogen zelf oplossingen te bedenken. Een gevolg kan zijn dat u niet meer als roedelleider wordt gezien.
Over gedrag en temperament valt veel te lezen, het is nog belangrijker om te ervaren hoe je daarmee om moet gaan, succes!
